pink panther pink panther
8250
BLOG

Trump i Ann Coulter czyli jak superblondynka pokonała Hillary Clinton.

pink panther pink panther Społeczeństwo Obserwuj notkę 105

 

W filmie pt.”When People Laughed At The Idea Of Trump Actually Being Elected President!” (Kiedy ludzie śmieją się na myśl o możliwości wyboru na prezydenta właśnie wybranego Prezydenta Elekta”) wklejonym pod moją ostatnią notką przez Kolegę Garego Indiana  jest taka scenka  (0:52 min), kiedy prowadzący telewizyjną dyskusję w studio z udziałem widzów zadaje pytanie: „Który z kandydatów republikańskich ma największą szansę wygrania wyborów (general election)?”. I  urodziwa blondynka w różowej bluzce odpowiada, że – Donald Trump. I wtedy na sali wybucha tak potworny, zabójczy śmiech, że aż mi się zrobiło tej blondynki – żal. Że taka osamotniona i ośmieszona.

Zupełnie niepotrzebnie. Blondynka, jakkolwiek bardzo atrakcyjna, wcale nie jest taka bardzo młoda a co znacznie ważniejsze, zupełnie nie jest „bezbronna, osamotniona i ośmieszona”.

Jest  to bowiem ikona amerykańskich Republikanów, jedna z najpopularniejszych publicystek politycznych i komentatorek telewizyjnych USA – pani Ann Coulter, autorka 11 książek politycznych, z których większość wylądowała na liście bestsellerów New York Timesa (niejednokrotnie na 1 miejscu)  a za swoją działalność w walce z postępem postępactwa w Ameryce zdołała zarobić nie tylko na chlebek z masełkiem ale i na porządną willę w Palm Beach na 242 Seabreeze Ave oraz apartamencik na Manhattanie 12 E 87th Street czy mieszkanko w Beverly Hills. Zazdrośnicy od demokratów szacują jej majątek na ok. 8,5 mln USD zarobiony „tymi ręcyma”.

Ta kobieta nie potrzebuje żadnej obrony. Sama atakuje i to bardzo skutecznie. Jako publicystka, pisarka polityczna i dziennikarka – przeprowadziła w ostatnich latach prawdziwą konserwatywną kontrrewolucję w USA i ośmieliła zwykłych Amerykanów  do żądania większych zmian, niż byli gotowi zaoferować ludzie z establishmentu Partii Republikańskiej.

To jest kobieta, która pokonała Hillary Clinton. A środkiem do tego był dla niej Donald Trump.

Bowiem tak się składa, że pan  Donald Trump, kandydat na prezydenta i republikańscy uczestnicy kampanii wyborczej -  to są czytelnicy książek pani Ann Coulter, określanej w mediach jako „zbyt doskonała, aby była prawdziwa”.

Pani Ann Coulter jest wysoką blondynką (1,83 m) o wymiarach Marylin Monroe, która liczyła sobie 1.60 m. Twarz, której mogą jej pozazdrościć wszystkie aktorki Hollywood. Jest do tego stopnia śliczna, że na początku jej telewizyjnej kariery jedna nieostrożna ale za to bardzo ważna dziennikarka telewizyjna przedstawiła ją publiczności jako „telebimbo” czyli „telewizyjna lalunia”. „Lalunia” nie bierze jeńców i rozszarpała w dyskusji „osobowość telewizyjną” na strzępy. To samo robi na spotkaniach na uniwersytetach, podczas których postępowi profesorowie napuszczają na nią postępowych studentów, chcących zapunktować.

Docent wiki pisze, że miała różnych narzeczonych, ale nie wyszła za mąż. Tak więc „tyle dobra się marnuje” czyli – tyle genów „poszło na marne” ale za to „poświęcona Ameryce” blondynka – praktycznie zmasakrowała podstawę ideologiczną kampanii Hillary Clinton.

Lata temu  zaatakowała  jej małżonka Billa Clintona – pomagając pani Pauli Jones w pisaniu pism procesowych  o molestowanie seksualne.  Oraz pisząc w 1998 r. pierwszą książkę i od razu bestseller New York Timesa na temat „sprawy Billa Clintona” pt. High Crimes and Misdemeanors. The Case Against Bill Clinton”. (Zbrodnie i występki. Sprawa przeciwko Billowi Clintonowi”. Wtedy wybrała ostatecznie drogę życiową.

Córka agenta FBI katolika , który, o zgrozo, popierał  senatora Mc Carthy’ego. Matka protestantka i dwaj starsi bracia i wszyscy – konserwatywni republikanie. Po ukończeniu historii z najlepszym wynikiem na Cornell University studiowała prawo na Uniwersytecie Michigan. Już na Cornell założyła pismo „Cornell Review”. Praktykę sądowniczą odbyła u Sędziego Sądu Apelacyjnego -  Pascoe Bowmana II. Krótko pracowała w kancelariach adwokackich specjalizujących się w prawie korporacyjnym a następnie od 1994 r. w Komitecie Prawnym Senatu USA dla kongresmana z Michigan – Spencera Abrahama. W 2000 r. miała startować z ramienia Partii Libertariańskiej do Kongresu, ale wierchuszka tej partii uznała ją za mało rokującą. Więc przeszła na stałe do pisania artykułów politycznych i regularnie wydawała  książki o liberałach amerykańskich czyli tamtejszych lewakach od demokratów przez Zielonych po komunistów. O ich celach, metodach i o skutkach ich rządzenia dla Ameryki w ciągu ostatnich 50 lat. 

Niemal każda z tych książek stawała się bestsellerem New York Timesa.  Do roku 2009 Ann Coulter sprzedała łącznie 3 mln egzemplarzy książek i zaczęła podróże po kraju na spotkania z czytelnikami i na wykłady, za które zaczęła brać całkiem ładne sumki. Można spokojnie szacować, że od roku 2009 do dzisiaj sprzedała jeszcze jakieś 3-5  milionów  książek bowiem niemal nie wychodzi ze studiów telewizyjnych, gdzie jest zapraszana do ostrych dyskusji politycznych.

Tytuły jej kolejnych książek mówią same za siebie. Jest to kawałek po kawałku odrywanie pazłotka z wstrętnego oblicza polityki lewactwa przeciwko Ameryce I przeciwko wolności, gospodarności, rodzinie i prawom człowieka, zwłaszcza prawu człowieka do życia i do swoich poglądów – chrześcijańskich.

Najsłynniejsze książki  i bestsellery to:

1)Rok 2003 książka pt. „ Zdrada. Liberalna zdrada od Zimnej Wojny do Wojny z Terroryzmem” („Treason. Liberal Treachery from The Cold War to The War on Terrorism”.) We wstępie pt. „Pięćdziesiąt lat zdrady” jest takie zdanie: „… Pięćdziesiąt lat temu Senator Mc Carty powiedział: Lojalni demokraci tego narodu już nie mają swojej partii…”. A dalej coraz lepiej: „…Liberałowie wyśmiewają się z Amerykanów kochających swój kraj (…) Wrogowie Ameryki są nazywani: „Wujek Joe”, „Fidel”, reformatorzy agrarni”, „praktykujący religię pokoju”(…)  Liberałowie żądają, aby naród traktował wrogów jak przyjaciół a przyjaciół jak wrogów (…) Musimy znieść sankcje, zawiesić embarga , wyprowadzić nasze oddziały, przekonywać naszych wrogów, i absolutnie nigdy nie prowadzić wojny. No chyba, że Francuzi powiedzą, że to OK…”.

Korzystając z otwartych archiwów i wiedzy zdobytej dzięki złamaniu sowieckich szyfrów udowadnia, że oskarżenia, iż w Departamencie Stanu byli komuniści – nie były wymysłem konserwatystów, że Alger Hiss NAPRAWDĘ był wrednym szpiegiem, odpowiedzialnym za śmierć wielu porządnych i odważnych ludzi.

I cytuje ex-komunistę Whittakera Chambersa, który pięćdziesiąt lat temu powiedział: „…W tym stuleciu, w ciągu najbliższych dekad zadecyduje się na pokolenia, czy cała ludzkość stanie się komunistyczna, czy cały świat stanie się wolny , albo, w wyniku walk, nasza cywilizacja zostanie kompletnie zniszczona…”.

Przyznam, że wg mnie  jest to pierwsza Istota Myśląca w USA, która napisała w krótkich żołnierskich słowach to, co Polacy wiedzą i czują od II WW.

Książka stała się bestsellerem w USA  i wzbudziła takie emocje, że na portalu amazon.com jest aż 2007 opinii czytelników na jej temat. Dla porównania, na temat książek Lwa Tołstoja i Dostojewskiego na amazon.com jest po kilkaset opinii czytelników.

2)„Oszczerstwo. Liberalne Kłamstwa na Temat Amerykańskiej Prawicy” ( „Slander: Liberal Lies about the American Right”) wydana w 2004 r. i znowu bestseller. Wstęp do książki napisał Rush Limbough, który jako pierwszy dziennikarz (radiowy) stanął do walki z otwartą przyłbicą z amerykańskim lewactwem. Pisze on m.in., że dzięki książce Ann Coulter  połowa kraju już wie, że liberałowie kłamią. Że Coulter kontynuuje wielką tradycję ośmielania Amerykanów aby potrafili śmiać się z liberałów, co jest ważnym przełomem.

W Podsumowaniu książki na stronie 251 Ann Coulter pisze m.in. „… Liberałowie mylili się w każdej sprawie w ciągu ostatnich 50 lat. Mylili się w sprawie Stalina (wychwalanego w New York Timesie jako „Wujek Joe” dla Franklina Roosevelta). Mylili się w sprawie Reagana ( uznanego za największego prezydenta XX w.). Mylili się w sprawie Związku Sowieckiego (pokonanego przez największego prezydenta XX w.). Mylili się nawet w sprawie ich bezcennej „Brygady Lincolna” w Hiszpańskiej Wojnie Domowej (otwarcie  sowieckich archiwów pokazało, że „Brygada Lincolna” była częścią ściśle sterowanej operacji sowieckich służb ). Mylili się w sprawie Nicaragui, (..) mylili się w sprawie państwa opiekuńczego (…) mylili się w sprawie przestępstw (Giuliani  (..) mylili się w sprawie ubezpieczeń społecznych, (…) mylili się w sprawie rewolucji seksualnej ( dowody: nagła eksplozja AIDS , opryszczki, chlamydii, zapalenia wątroby typu B i ABORCJI..”

I dalej : „…To nie jest przypadek, że dzisiaj największą „sprawą lewicy” jest „globalne ocieplenie…”.I szydzi , że konserwatyści, nie będą w tej sprawie nic udowodnić w ciągu najbliższego tysiąca lat.

3)„Bezbożni. Kościół Liberalizmu” ( GODLESS. The Church of the Liberalism”) – książka wydana w 2007 r.  jest przedstawiana następującym zdaniem: “Gdyby Marsjanin wylądował dzisiaj w Ameryce i zdecydował się na określenie jaka jest oficjalna religia tego państwa, musiałby stwierdzić, że to – liberalizm, podczas gdy chrześcijaństwo i judaizm są zakazane przez przepisy prawa”.

W tej książce Ann Coulter bezlitośnie rozprawia się z „kapłanami kościoła liberalnego” i „dogmatami religii liberalizmu” zaczynając od „dogmatu o teorii ewolucji Charlesa Darwina” i pokazując „nieświęty sakrament” tej „religii” – ABORCJĘ!!!    Oraz jej „pismo święte” czy raczej „nieświęte” czyli akta  „Roe vs Wade” , w której to sprawie pewna kobieta pod przysięgą zeznała fałszywie, że zaszła w ciążę w wyniku gwałtu i na tej to podstawie Sąd Najwyższy USA – uznał aborcję za legalną.

Tytuły poszczególnych rozdziałów mówią też wiele: Rozdział I „Dzień Siódmy. Pan Bóg odpoczywał. Liberałowie intrygowali”. Rozdział II. „Największa pasja liberałów: Nie będziesz karał przestępcy/sprawcy”. Rozdział III. „Męczennik. Willie Horton”. To o takim gostku, który z dwoma koleżkami napadł na 17 –letniego pracownika stacji benzynowej i dla paru groszy z kasy zmasakrował chłopca a następnie wyrzucił do jakiegoś śmietnika na zapleczu, gdzie ten zmarł w wyniku wykrwawienia. Horton dostał dożywocie bez prawa łaski ale w ramach demokratycznego programu „urlopów w okresie uwięzienia” został wypuszczony 6 lipca 1986 r. „na weekend” i „nie wrócił”, co jak wiadomo, u demokratów,  jest zupełnie nie do przewidzenia. W trakcie „pobytu na urlopie” zgwałcił dwukrotnie jakąś obywatelkę, pokroił nożem jej narzeczonego, zastrzelił policjanta , został złapany i dostał znowu dożywocie plus 85 lat. Eksperyment z „urlopami z więzienia” przeprowadzany był za czasów demokratycznego gubernatora Dukakisa, który bronił go jak niepodległości.

Następne rozdziały są o feministkach, zniszczeniu właściwej roli i autorytetu nauczyciela w szkole i wielkiej sile związku zawodowego nauczycieli, który dyscyplinuje pracowników szkół w „zakresie doktryny”, nakładaniu cenzury na „treści niepoprawne”  i paru innych rewolucyjnych wynalazkach społecznych wprowadzanych siłą mediów, sądów, administracji demokratycznej i prania mózgów studentów na uniwersytetach.

Autorka podnosi temat oczywisty dla każdego Amerykanina ale może niezbyt oczywisty dla sierot po komunizmie jak Polacy – że na te wszystkie wymuszone przez liberalny terror „wynalazki” a w szczególności przymusowe pranie mózgów uczniów  w szkołach – każdy obywatel chce czy nie chce – płaci poprzez swoje podatki.

W Ameryce to bolesny dla lewactwa temat. Ann Coulter mówi do studentów: nie chodzi o „prawo do aborcji” tylko, że JA jestem zmuszona przez „państwo opiekuńcze” do płacenia na to,  z czym się gruntownie nie zgadzam.Autorka, która lubi żartować, bardzo poważnie zajmuje się kwestią niezwykłej zawziętości, z jaką demokraci pilnują sprawy utrzymania aborcji i co jest szczególnie straszne – aborcji w ostatnich tygodniach ciąży, kiedy dziecko praktycznie może się urodzić. W tej sprawie zdołała prześcignąć wszystkie amerykańskie kościoły chrześcijańskie razem wzięte.

 

Kolejne książki to : w  2005 :”  How to Talk to a Liberal (If You Must): The World According to Ann Coulter” ( Jak Rozmawiać z Liberałem (Jeśli Musisz): Świat wg Ann Coulter), w 2008 „If Democrats Had Any Brains, They'd Be Republicans” (Gdyby Liberałowie Mieli Jakiś Mózg, Byliby Republikanami”),  w 2009 –„Guilty. Liberal „Victims”  and Their Assault on America” ( „Winny. Liberalne „Ofiary” i Ich Inwazja  na Amerykę”).

Bardzo ważna książka powstała w 2011 r. : „Demonic: How the Liberal Mob Is Endangering America”  ( Demoniczny . Jak Liberalny Tłum/Motłoch Zagraża Ameryce). Kolejny gorący bestseller, nawiązujący z jednej strony do wątków poruszanych w książce Gustawa Le Bon „Psychologia Tłumu” a z drugiej do „zdobyczy Rewolucji Francuskiej” czyli – manipulowania dziką tłuszczą do dokonania realnego przewrotu politycznego. Ann Coulter porównuje w swojej książce „rewolucję amerykańską” do „rewolucji francuskiej” i zwraca uwagę, jak liberałowie od lat 60-tych zaczynają coraz częściej korzystać z „tłumu” w grach politycznych i „ryciu beretów” młodzieży amerykańskiej. Co właśnie widzimy na amerykańskich ulicach w Kalifornii, Nowym Jorku czy Seattle. I reakcja bezmyślnego tłumu lewactwa w chwili ogłoszenia zwycięstwa Donalda Trumpa.

W roku 2013 wydała książkę o manipulowaniu przez liberałów sprawami rasowymi pt. „Mugged. Racial Demagoguery from The Seventies to Obama” ( Napadnięci. Demagogia Rasowa od Lat Siedemdziesiątych do Obamy”). Oczywiście znowu bestseller. O ogólnej wymowie książki mówią same tytuły rozdziałów 2 i 3 : „Rozdział II. „Niewinny do czasu udowodnienia że jest biały” , Rozdział III: „Winny do czasu udowodnienia że jest czarny”. 

Aż dotarliśmy do roku 2016 i tu mamy aż dwie książki bezpośrednio związane z Donaldem Trumpem i jego kampanią wydane niemal jednocześnie w sierpniu br.
Jedna to książka pt. „Adios, America: The Left's Plan to Turn Our Country into a Third World Hellhole” ( Żegnaj Ameryko: Plan Lewicy aby Przekształcić Nasz Kraj w Piekło Trzeciego Świata”).  Chyba wie, o czym pisze I chyba Donald Trump czytał tę książkę w trakcie kampanii. Albo była ona dyskutowana w jego sztabie wyborczym, zanim została wydana.  Czyli słynna sprawa o polityce demokratów w zakresie cichego i jawnego przyzwolenia na nielegalnych imigrantów, z których robią po jakimś czasie „legalnych wyborców partii demokratycznej”.
 

Ostatnia zaś, to rzecz z bezpretensjonalnym tytułem: ‘In Trump We Trust: E Pluribus Awesome!’  Przypomniała oficjalną dewizę Stanów Zjednoczonych z 1956 r. „In God We Trust” (Bogu ufamy), która została wprowadzona w miejsce nieoficjalnej dewizy z roku 1782 „ E Pluribus Unum” ( Z wielości jedno).  Tytuł zatem brzmi „ Trumpowi Ufamy.Z  Wielości Wspaniały”.  Jest to żart i niesamowite wsparcie piarowe w samym finale kampanii wyborczej, kiedy Donald Trump był już oficjalnym kandydatem Republikanów i przedmiotem ataku liberalnych mediów „z ziemi, wody i powietrza” oraz z zagranicy. Warto pamiętać, że liberalne amerykańskie media notorycznie powoływały się na fakt, iż  „opinia publiczna” Francji, Niemiec, Włoch i paru innych krajów z Polską włącznie „marzy” jedynie o wyborze Hillary Clinton na 45 Prezydenta USA.

Taki sojusznik kandydata Donalda Trumpa ,  jak całkowicie niezależna ikona mediów, autorka kilku absolutnych bestsellerów ostatniej dekady i najbardziej zdeklarowana przeciwniczka polityczna „rodziny Clinton” z pewnością został zauważony przez amerykańskich wyborców, podobnie jak dwie ostatnie książki, z których jedna wyraźnie mówi o „murze”, o którym ciągle gadał Donald Trump a my nie wiedzieliśmy, dlaczego się na tym „zafiksował”. Nie wiedzieliśmy, bo w naszych mediach nikt nie przekazał polskiej opinii publicznej informacji o tym, kto jest  autorem znacznej części  argumentów w dyskusji nad programem kandydatki Hillary Clinton  w interesie kandydata Republikanów.  Jest nim „blondynka zbyt doskonała aby była rzeczywista”.

Na swojej stronie internetowej w notce z 11 listopada pod tytułem „Prezydenta Trumpa 100 pierwszych dni” napisała: „…Aby pomóc Prezydentowi Trumpowi w opracowaniu programu działania napisałam mu harmonogram na 100 pierwszych dni: Dzień pierwszy: Początek budowy muru. Dzień drugi: Kontynuacja budowy muru. Dzień trzeci: Kontynuacja budowy muru. …” I tak doszła do 100 dni.
A na serio: w Ameryce pod wpływem gwałtownego kryzysu gospodarczego  obywatele powrócili do dyskusji o zupełnie podstawowych wartościach  i Ann Coulter dostarczyła im sporo uczciwego materiału do przemyślenia.  Nam by się też przydała wiedza o tym, co jest dzisiaj naprawdę ważne dla wyborców USA.  Bo taka sama wojna cywilizacyjna toczy się u nas. Ale „nasi” właśnie usiłują Polakom stręczyć za „autoryteta konserwatywnego” Hermana Gernera vel Henryka Krzeczkowskiego z NKWD.

Tak sobie patrzę na fotografie pani Ann Coulter , autorki mądrych, zaczepnych , z gruntu chrześcijańskich  książek pisanych bez dotacji i nie na etacie ale sprzedawanych w milionach egzemplarzy. Tak sobie patrzę i myślę o tych „naszych intelektualistkach”: Kazi Szczuce, pani Płatek, Madzi Środzinie i Kindze Dunin. I o tych dwóch, trzech szczegółach, którymi się różnią od Ann Coulter.

Tak na marginesie. Ann Coulter urodziła się 8 grudnia 1961 r. czyli ma 55 lat.

https://www.youtube.com/watch?v=zT0Rjc6jKCg

https://www.amazon.com/High-Crimes-Misdemeanors-Against-Clinton/dp/0895261138/ref=la_B00JLG65ZS_1_12?s=books&ie=UTF8&qid=1479989098&sr=1-12#reader_0895261138

https://www.amazon.com/Slander-Liberal-About-American-Right/dp/1400049520/ref=la_B00JLG65ZS_1_9?s=books&ie=UTF8&qid=1480003153&sr=1-9

https://www.amazon.com/Treason-Liberal-Treachery-Cold-Terrorism/dp/1400050324/ref=la_B00JLG65ZS_1_8?s=books&ie=UTF8&qid=1480005001&sr=1-8

https://www.amazon.com/Godless-Church-Liberalism-Ann-Coulter/dp/1400054214/ref=la_B00JLG65ZS_1_7?s=books&ie=UTF8&qid=1480005001&sr=1-7

https://www.amazon.com/Demonic-How-Liberal-Endangering-America-ebook/dp/B004IK8Q8Q/ref=la_B00JLG65ZS_1_5?s=books&ie=UTF8&qid=1480005001&sr=1-5

https://www.amazon.com/Mugged-Racial-Demagoguery-Seventies-Obama/dp/1591846560/ref=la_B00JLG65ZS_1_3?s=books&ie=UTF8&qid=1480005001&sr=1-3#reader_1591846560

http://www.anncoulter.com/

https://www.google.pl/search?q=ann+coulter&biw=1536&bih=707&source=lnms&tbm=isch&sa=X&sqi=2&ved=0ahUKEwiQiafolcLQAhUKWSwKHYgeD5kQ_AUIBigB

 

Zobacz galerię zdjęć:

Ciekawski, prowincjonalny wielbiciel starych kryminałów.

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Społeczeństwo